Woordvoerder Igor Jevgenevitsj Konasjenkov van het Ministerie van Defensie van de Russische Federatie kwam vandaag – 25 februari 2022 – met de volgende verklaring, die wij hebben voor U hebben vertaald:

“De speciale militaire operatie wordt voortgezet. Eenheden van de strijdkrachten van DNR en LNR zetten hun tegenaanval voort tegen eenheden van de Oekraïense strijdkrachten, met ondersteuning van de Russische strijdkrachten. 

Eenheden van de strijdkrachten van DNR hebben bij Volnavak hevige tegenstand van de tegenstander doorbroken en zijn 1 kilometer opgerukt door de defensie van de nationalistische bataljons. 

Eenheden van de strijdkrachten van LNR zijn in het district Stiponoj 9 kilometer in vijandelijk terrein doorgestoten. Tijdens de gevechtshandelingen hebben meer dan 100 militairen van de Oekraïense strijdkrachten de wapens neergelegd en zich overgegeven.

Op het Zmeyini- eiland hebben 82 Oekraïense militairen de wapens neergelegd en zich uit eigen beweging aan eenheden van de Russische troepenmacht overgegeven. Zij tekenen momenteel een verklaring dat zij af zullen zien van verdere militaire handelingen en zullen op korte termijn worden vrijgelaten en teruggestuurd worden naar hun gezinnen.

Nog 11 militairen van een gemechaniseerde brigade van de Oekraïense strijdkrachten hebben zich bij het militaire steunpunt Nikolajevsk overgegeven. 

Tevens heeft een eenheid van de 36^e brigade van Oekraïense mariniers contact opgenomen met de politie van de DNR en veilige doortocht aangevraagd door het grondgebied van DNR naar Oekraïne. Nadat zij hun wapens hebben ingeleverd, krijgen ook zij de gelegenheid om terug te keren naar hun gezinnen.

Nadat het gebied van gevechtshandelingen is gestabiliseerd, zullen ALLE Oekraïense militairen naar huis gestuurd worden. 

Tijdens de speciale militaire operatie hebben de Russische strijdkrachten 118 militaire objecten van de militaire infrastructuur van Oekraïne uitgeschakeld, waaronder

• 11 militaire vliegvelden
• 13 commandocentra en verbindingsknooppunten van de Oekraïense strijdkrachten
• 14 luchtafweerinstallaties van het type Trista en Asa
• 36 radiostations
• 5 gevechtsvliegtuigen, die zijn neergeschoten
• 1 helikopter
• 5 drones
• 18 tanks en andere pantservoertuigen
• 7 multiple rocket launchers
• 41 speciale militaire voertuigen
• 5 kanonneerboten

Gisteren, 24 februari 2022, heeft een eenheid van de Airborn-troepen van de Russische strijdkrachten het gebied van de kernreactor van Tsjernobyl geheel onder controle gebracht. Een bataljon van de security van de reactor heeft met ons afspraken gemaakt over gezamenlijke verzorging van de veiligheid van het energieblok en van de sarcofaag van de kernreactor van Tsjernobyl. De radioactieve waarden zijn ongewijzigd. Het personeel van de kernreactor gaat gewoon door met het verzorgen van de afzonderlijke delen van de kernreactor en monitort de stralingsniveau’s.

De gezamenlijke handelingen van de Russische parachutisten en het bataljon van de Oekraïense strijdkrachten dat de veiligheid van de reactor verzorgt, is er garantie voor dat nationalistische formaties of andere terroristische groeperingen geen gebruik kunnen maken van de situatie die in het land is ontstaan om een nucleaire provocatie te organiseren. “

bron: https://www.ntv.ru/novosti/2684424/

Staatshoofd van de Volksrepubliek Donetsk (DNR) Denis Poesjilin heeft vrijdag 19 februari 2022 de algehele mobilisatie afgekondigd. Alle mannen van 18 jaar of ouder worden onder de wapenen geroepen. Zij worden bijeengebracht in gymnastieklokalen en andere ‘militaire commissariaten’. Het staatshoofd van de Volksrepubliek Loegansk (LNR), Leonid Pasjatsjnik, deed hetzelfde.

Beide Donbas-republieken doen dat nadat ze eerder deze week zijn begonnen met de evacuatie van de burgerbevolking. Burgers worden in OV-bussen het land uitgevoerd en over de grens in de Russische Federatie in veiligheid gebracht. Daar worden zij veelal opgevangen door Russische gastgezinnen die zich hiervoor vrijwillig hebben aangemeld.

Door de mobilisatie van de mannelijke bevolking van dienstplichtige leeftijd en de evacuatie van de rest van de bevolking, wordt Donbass in feite tot één groot garnizoen gemaakt.

De bevolking van beide volksrepublieken vraagt al geruime tijd om aansluiting bij de Russische Federatie, zoals die in maart 2014 heeft plaatsgevonden met de afscheiding van de Krim van Oekraïne en Hereniging met het Russische moederland een dag later.

Daaraan vooraf ging een volksraadpleging in de Krim, waarbij 94% stemde voor terugkeer in de Russische Federatie. Dat werd door de Verenigde Naties niet erkend. Daaraan vooraf ging echter een door de Verenigde Staten gefinancierde staatsgreep in Kiev, waarbij de wettelijk en eerlijk gekozen president Viktor Janoekovitsj werd verjaagd en een pro-westerse junta aan de macht werd gebracht. De nieuwe regering werd door de regering van de Russische Federatie en door de overwegende Russischtalige bevolking van de Donbas-regio niet erkend en zo is de huidige situatie in feite ontstaan.

De Russen hebben gelijk. Het wàs een staatsgreep en de Hereniging van de Krim is volgens regels van het internationaal recht correct verlopen.

Het probleem is niet dat de betogers op het Majdanplein in 2014 meer democratie en meer welvaart wensten, maar dat het beleid van de regering die na de staatsgreep van Majdan aan de macht kwam, een uitgesproken nationalistisch karakter aannam.

Ofschoon Oekraïne een bij uitstek multicultureel land is, waar 1 op de 3 inwoners thuis Russisch spreekt, werd het Russisch als gelijkwaardige tweede staatstaal afgeschaft en werd het recht om in contact met de overheid Russisch te spreken in de jaren daarna steeds verder ingeperkt. Het begon al op de dag dat de junta aantrad. Per direct werden de taalrechten van de etnische Russische Oekraïners ingeperkt en dat is na de verkiezing van de huidige president Volodimir Zelenski in weerwil van zijn verkiezingsbeloften niet afgeschaft, maar erger geworden.

Het is dus niet verwonderlijk dat de bevolking van Oost-Oekraïne zich bij Rusland wil aansluiten. Daar kunnen zij een bepaalde mate van orde en veiligheid ervaren die in Oekraïne ver te zoeken is. Bij de verdediging van de beide volksrepublieken tegen pogingen van het Oekraïense leger om ze te heroveren, zijn inmiddels immers meer dan 13.000 doden gevallen.

Maar dat zou kunnen veranderen. Moskou is er – terecht – van overtuigd dat de Oekraïense regering door de VS wordt opgehitst om een militaire escalatie met Rusland teweeg te brengen. Rusland heeft geen diplomatieke middelen om een dergelijk conflict te voorkomen. Het heeft aangegeven dat het niet zal toestaan dat beide volksrepublieken weer bij Oekraïne worden ingelijfd. En als Kiev besluit tot een grootschalig offensief tegen de Donbas-republieken, zijn die tegen een dergelijke overmacht kansloos en zal Rusland troepen moeten sturen om ze te beschermen.

Rusland heeft geen middelen om te voorkomen zich dat Kiev overgaat tot een grootschalige aanval op de Donbas-republieken. Dat is dus een permanent risico op een Derde Wereldoorlog dat Rusland niet lang wil lopen. Het heeft immers in de Tweede Wereldoorlog – waarin het 80% van het Duitse leger heeft verslagen – 27 miljoen burgers verloren.

De VS hebben in datzelfde conflict 400.000 man verloren. Voor de VS was het een oorlog die niet op eigen bodem, maar ver van huis werd uitgevochten. Zij hebben met een relatief klein aantal slachtoffers een grote en langdurige invloed op de naoorlogse wereldpolitiek en wereldeconomie gekregen.

Daardoor hebben de Amerikanen paradoxaal genoeg een veel positievere kijk op een nieuwe oorlog. Bovendien beschikken zij – in de woorden van president `Eisenhower – over een machtig ‘militair-industrieel-congressioneel complex’ aan bedrijven, denktanks en politici dat veel geld verdient aan defensie-opdrachten, terwijl de nadelen van een eventuele oorlog met name in het buitenland voelbaar zullen zijn. Die defensie-industrie heeft een voortdurende geopolitieke spanning nodig om de veelheid aan opdrachten – en daarmee gepaard gaande winsten – te blijven rechtvaardigen.

De ontwikkelingen van deze week in Donbas – evacuatie & mobilisatie – doen vermoeden dat de mogelijkheid van een vreedzame aansluiting van de Donbas-republieken bij Rusland zich nu aankondigt. Na zo’n aansluiting zouden zij deelrepublieken van de Russische Federatie worden en kan Moskou de territoriale verdediging van Donbas immers zelf ter hand nemen. Niemand in Oekraïne – behalve een handvol neo-nazi’s – zou het dan in zijn hoofd halen om een offensief tegen Donbas te overwegen. Rusland zou aanvankelijk een hoop nieuwe sancties over zich heen krijgen, maar de kans op een Derde Wereldoorlog is dan voorlopig verkeken.

In werkelijkheid is het Amerikaanse oorlogsgehits gericht tegen de ingebruikname van de gaspijpleiding Nordstream 2. Als de leveranties van goedkoop Russisch aardgas aan Duitsland op gang komen, is de kans op het teweegbrengen van een nieuw conflict tussen Duitsland en Rusland in feite verkeken. De 20 eeuw zou dan eindelijk afgelopen zijn.

Beide landen zullen dan lange tijd in vrede, vriendschap en handel met elkaar kunnen samenleven, waardoor de Amerikaanse invloed op het continent op natuurlijke wijze zal afnemen en uiteindelijk definitief zal verdwijnen, doordat er een duurzame normalisering van de verhoudingen tussen de Slavische en Germaanse landen zal intreden.