Verscheuren ‘State of the Union’ door Pelosi is dreigement

Na de zinderende rede van de president van de Verenigde Staten, Donald Trump, in het kader van de ‘State of the Union’ – de jaarlijkse toespraak van de zittende president tot het Congres (het Huis van Afgevaardigden en de Senaat) over de toestand in het land – verscheurde de fractieleider van de Democratische Partij, Nancy Pelosi, demonstratief een exemplaar van de toespraak.

Het in het wit geklede spook – dit om te suggereren dat zij zuiver en rein was, tegenover Trump die troebel en onrein is – zei na afloop dat ze dat had gedaan, omdat het een ‘smerige’ toespraak was.

Dat is de cover story.

Maar de ‘symbolische’ strekking van de geste is veel cynischer. Pelosi wil het presidentschap van Trump verscheuren en dat kan op twee manieren.

De Democraten hebben Trump al tijdens de verkiezingen gedemoniseerd, – zoals onderwijssatraap Paul Rosemöller en Politburo-look-alike Marcel van Dam dat in 2002 deden met politicus Pim Fortuyn, – maar vergeefs. Ondanks de steun van Facebook, Twitter en het overgrote merendeel van de Amerikaanse TV-zenders en landelijke kranten voor de Democratische kandidate, won ‘The Donald’ in november 2016 tegen de oneerlijke ‘verwachtingen’ van de mainstream media in, maar precies zoals wij op deze website voorspeld hadden, de presidentsverkiezingen.

Na hun electorale nederlaag probeerden de Democraten de keuze van het Amerikaanse volk voor de flamboyante miljonair op allerlei manieren ongedaan te maken. De twee bekendste scams zijn de poging om Trump af te schilderen als een Russische pion, de zogeheten ‘Russia Hoax’, en nu dan de ‘Impeachment Hoax’, het show-proces van de aftredingsprocedure tegen Trump dat zojuist is mislukt, nu de Senaat Trump heeft vrijgesproken van twee cruciale onderdelen van de aanklacht, namelijk machtsmisbruik en obstructie van het Congres.
 

Bij deze laatste poging gebruikten de Democraten de Oekraïne, dat ze onder de tweede regering Obama (2013-2017) via een directe relatie tussen vice-president Joe Biden en de toenmalige Oekraïense president, Petro Porosjenko, via dwang, chantage en corruptie tot hun protectoraat hadden gemaakt, waar familieleden van meerdere Democratische politici goedbetaalde commissariaten bij Oekraïense oliebedrijven hadden en waar de handel in Oekraïense kinderen naar pedo-bordelen in het Westen welig tierde. Biden schepte publiekelijk op dat hij de Oekraïense regering gechanteerd had met het annuleren van een Amerikaanse mega-lening, als die de officier van justitie die onderzoek deed naar de corrupte praktijken van zijn zoon Hunter Biden, niet terstond van de zaak af zou halen. De Oekraïense regering bezweek voor de chantage en ontsloeg de desbetreffende procureur.

Biden heeft dus precies dat gedaan, waar de Democraten Trump van beschuldigen, namelijk directe inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van de Oekraïne, en wel om persoonlijk gewin, althans voor zijn zoon. Oftewel machtsmisbruik.

Nu hebben de Democraten hun protectoraat gebruikt om Trump ten val te brengen. Perfide. Maar de nieuwe Oekraïense president, Volodymir Zelenski, werkte onvoldoende mee. Hij is minder een marionet van het Westen dan zijn voorganger Porosjenko en wil zijn land weer verenigen.

Trump heeft alleen maar in een inmiddels vrijgegeven telefoongesprek aan Zelenski gevraagd, hoe dat nu zat met het ontslag van een lid van de Oekraïense rechterlijke macht na chantage door de toenmalige Amerikaanse vice-president.

Goed gedaan, Donald.

Maar de Democratische Partij is een door en door corrupte institutie, zelfs in vergelijking tot de zeker niet brandschone Republikeinse Partij. Doordat de verkiezingen van 2016 gewonnen zijn door een outsider, kunnen de Republikeinen echter niet al te opvallend proberen om Trump ten val te brengen, en daarom zijn de Democratische politici nu de belangrijkste instrumenten van de Amerikaanse deep state – het conglomeraat van belangengroepen, met name bij de overheid, in de financiële wereld en bij de grote bedrijven, dat gewend is om via lobbying en netwerken een groot deel van het beleid te maken, ongeacht de uitslag van de verkiezingen – om het beleid van de nieuwe outsider buiten werking te stellen.

Nu het de deep state niet is gelukt om via misbruik van de impeachment-procedure van Trump af te komen, zal hij voor 90% zeker de verkiezingen van november 2020 winnen en een tweede ambtstermijn van 4 jaar krijgen om zijn beleid van ‘America first’ te voltooien.

Net als bij Fortuyn is het dus niet gelukt om met een demoniseringscampagne door de mainstream media van een politieke rivaal af te komen.

Het presidentschap van de Verenigde Staten van America is een riskant ambt. Vier presidenten van deze jonge republiek zijn tijdens hun ambtsperiode vermoord (Lincoln, Garfield, McKinly, Kennedy). Zes andere overleefden een (of meerdere) moordaanslagen (Jackson, de beide Roosevelts, Truman, Ford, Reagan).

Er is nog nooit een Amerikaanse president zo gedemoniseerd als Donald Trump. Daaruit volgt dat hij een groot risico loopt op een aanslag.

Het vooruitzicht voor de Democratische Partij is nu dat, tenzij ze in de komende 9 maanden met een nieuwe hoax komen die wel het bedoelde resultaat heeft, The Donald in zijn tweede ambtstermijn schoon schip zal maken en er van de Democratische Partij, Biden en Pelosi net zo veel overblijft, als van de Partij van de Arbeid en Ad Melkert in de Nederlandse politiek.

De kans op een succesvolle hoax is erg klein, dus is de kans helaas erg groot, dat er aanstonds een aanslag gepland zal worden om Trump van het leven te beroven, want dat is de laatste manier om zijn presidentschap te ‘verscheuren’.

De geste van Pelosi was geen spontane, maar een ‘suggestieve’ handeling, namelijk een dreiging tot moord op Donald Trump.

Trump has to work on his security detail!