Bestuurlijke Vernieuwing

Directe democratie als remedie tegen populisme

1 reactie

Midden tijdens de zogeheten Fortuyn-revolte van 2002 riep toenmalig premier Wim Kok een keer vertwijfeld uit: “Er is geen alternatief voor de sociaaldemocratie!”.

Zo redelijk als die uitspraak klonk – en nog steeds klinkt – toont zij precies waar de zwakte van het huidige bestel zit. Namelijk in de overtuiging van de gevestigde politiek en bij een deel van de opinion makers dat we in een soort perfect bestel leven, dat hoogstens hier en daar wat bijgeschaafd mag worden, maar geen enkele fundamentele wijziging nodig heeft.

Zo’n opvatting, die het politieke bestel als het ware buiten de evolutie plaatst, wordt na verloop van tijd zelf de oorzaak van steeds toenemende onvrede en uiteindelijk van zijn eigen teloorgang.

De samenleving verandert immers, en als de politiek niet mee verandert, wordt die stabiliteit de oorzaak van onvrede en dus van instabiliteit in de toekomst.

Nederlanders kunnen als consument online hun sportschoenen ontwerpen en bestellen, maar ze kunnen als burger niet op beleid stemmen. Dat is een sterke discrepantie tussen de economische ontwikkelingen en de politieke realiteit.

In de representatieve democratie kiest de burger een persoon of partij om hem bij het landsbestuur te vertegenwoordigen. Hij heeft echter geen enkele garantie dat de door hem gekozen regering de maatregelen zal nemen die hij wenst en geen maatregelen zal nemen die hij niet wenst. Hij stemt immers op een persoon en heeft geen invloed op wat die persoon met dat mandaat gaat doen.

Dat maakt gekozen politici gevoelig voor lobby’s van grote bedrijven, banken, milieugroeperingen, etc. Het leidt er niet zelden toe dat parlementen in West-Europa wetten aannemen die geen draagvlak hebben in de samenleving of zelfs haaks staan op wat de meerderheid van de bevolking wenst. 

Tijdens de kiezersopstand van 2002 zocht een groot deel van de volkswil een uitweg uit deze democratische impasse door zijn hoop te vestigen op een even charismatische als controversiële leider, die inderdaad op koers lag om de verkiezingen te winnen, toen hij plotsklaps werd geliquideerd. 

Deze kiezers van Fortuyn kozen voor een 20e-eeuwse oplossing voor het 19e-eeuwse probleem van de democratische legitimiteit. Hoe kan ervoor gezorgd worden, dat in een democratie, – letterlijk de ‘heerschappij van het volk’ -, beslissingen genomen worden, waarin de wil van de kiezer tot uitdrukking komt?

Het democratisch deficiet bestaat nog steeds. Anno 2018 moeten wij daar echter een 21e-eeuwse oplossing voor kiezen. Deze is simpel: geef het volk macht.

Geef het volk directe democratie. Laat de kiezer rechtstreeks op beleid stemmen. Geef het volk referenda. En maak die bindend. Dividendbelasting afschaffen? Referendum. VN-overeenkomst over migratie? Referendum. Nederlandse F-16’s naar Syrië? Referendum. BTW-verhoging op levensmiddelen? Referendum.

Doordat het beleid voortaan door het volk zelf wordt bepaald, krijgt het legitimiteit. 

Bovendien neemt het de voedingsbodem weg voor populistische partijen en populistische politici, zoals die momenteel in een aantal EU-lidstaten in opkomst zijn, want de volkswil komt middels de uitslag van bindende referenda tot uiting in het beleid zelf en heeft geen bemiddeling of bemiddelaar meer nodig. 

Dit stelsel heeft als bijkomend voordeel dat het electoraat zelf verantwoordelijk gemaakt wordt voor het gevoerde beleid en zich niet meer kan verschuilen achter zijn vermeende machteloosheid tegenover de klasse van regenten die de dienst uitmaken. Het volk kan gaan leren van zijn eigen fouten.

Er zijn genoeg experts die kunnen uitleggen hoe directe democratie werkt en genoeg landen waar deze of gene vorm van directe democratie in de praktijk uitstekend blijkt te werken.

In Frankrijk heeft onderwijzer en publicist Étienne Chouard bijvoorbeeld een suggestie gedaan voor het burgerinitiatief, dat zou kunnen bestaan uit de volgende bindende referenda:

  1. Wetgevend referendum: Hiermee kan per referendum een wet aangenomen worden die direct van kracht wordt.
  2. Revocatief referendum: Daarmee kan van een gekozen politicus zijn mandaat worden afgenomen, als hij beslissingen gaat nemen die tegen de wil van het electoraat indruisen. Een vorm van ‘impeachment’ door het volk. 
  3. Abrogatief referendum: Om bestaande wetten af te schaffen, die nutteloos of zelfs schadelijk zijn geworden.
  4. Constitutie referendum: Voor noodzakelijke aanpassingen van de grondwet. 

Het burgerinitiatief kan als aanvulling op de representatieve democratie gebruikt worden. Bovenstaande vier instrumenten banen de weg voor een eerste voorzichtige expressie van de volkswil. 

Daarnaast kan gewerkt worden aan verdere democratisering van het openbaar bestuur, bijvoorbeeld in de vorm van de instelling van gekozen burgemeesters, gekozen provinciale bestuurders en een gekozen staatshoofd of tenminste een gekozen premier. 

Geef het volk daadwerkelijke macht, dan hoeft u nooit meer bang te zijn dat er uit het niets een leidersfiguur zoals Pim Fortuyn zal opstaan die het gehele bestel aan het wankelen brengt.

Yellow Vests

France 3 betrapt op manipulatie beeldmateriaal

Een reactie plaatsen

Het journaal van France 3 laat een foto zien van een bord dat een demonstrant omhoog houdt met daarop ‘Macron’.

In werkelijkheid staat op het bord ‘Macron dégage’ (=’Macron ophoepelen’).

Dus dit staat daadwerkelijk op het bord:

… en dit toont het journaal van France 3 aan zijn kijkers:

Doordat de redactie van het journaal de afbeelding gefotoshopt heeft, krijgt de tekst op het bord een tegengestelde betekenis. Het lijkt nu alsof de demonstrant zijn steun betuigt aan Macron, terwijl de demonstrant in werkelijkheid roept om het aftreden van Macron.

Orwelliaanse manipulatie van de beeldvorming.

Gelukkig werd de redactie betrapt – had er iemand een tweede foto van de demonstratie? – en moest het journaal een dag later zijn excuses aanbieden aan de kijker.

De tekst ‘ophoepelen’ was volgens de presentatrice ‘weggevallen’ door ‘een menselijke fout’.

Yellow Vests

De revolutie van de Gele Hesjes gaat gewoon verder

Een reactie plaatsen

We hebben twee rapportages van de onafhankelijke media voor u uitgezocht ten aanzien van het 9e weekend van de revolutie.

De eerste is van Wearegchange.org met Luke Rudkowski die terug is in Parijs, na zijn eerdere voortreffelijke rapportages van december. De reportages van Wearechange.org uit Frankrijk worden overigens door de algoritmes van Youtube automatisch omlaag geplaatst in de zoekresultaten, zodat ze niet of nauwelijks verschijnen in de rechter kolom van aanverwante en aanbevolen video’s en U ze minder makkelijk vindt op Youtube.


In de reportage van Les média pour Tous van Vincent Lapierre ziet u voorbeelden van de DDR-achtige propaganda van de Franse media.

Dit is een voorbode van de EU-dictatuur, waar uw kinderen en uw kleinkinderen in zullen opgroeien, als u doorgaat met niets doen.

Yellow Vests

1 van 1000 voorbeelden van onnodig politiegeweld tegen Gele Hesjes.

Een reactie plaatsen

Vijf politie-agenten knuppelen weerloze vrouw op haar hoofd. Vrouw smeekt agenten in shock om te stoppen. Agenten knuppelen door. Vanaf 1 minuut en 40 seconden. Waarschuwing: misselijkmakend.

Als u de beelden ziet, krijgt u zelf zin om de politie-agenten te lijf te gaan. Het is een wonder dat de Gele Hesjes nog niet aan het moorden zijn geslagen.

De Franse regering instrueert de politie om stelselmatig wreedheden te begaan tegen vreedzame Gele Hesjes, met de bedoeling om de Gele Hesjes te radicaliseren, zodat deze instinctieve volksopstand tegen de EU-dictatuur in diskrediet kan worden gebracht en vervolgens manu militari kan worden onderdrukt, voordat hij overslaat naar andere lidstaten en het project van de ‘Verenigde Staten van Europa’ definitief van de baan is.


Spiritual

I am free

Een reactie plaatsen


Я свободен словно птица в небесах = Ik ben vrij, als een vogel in de lucht
Я свободен, я забыл, что значит страх =Ik ben vrij, nu ik niets meer ducht
Я свободен с диким ветром наравне = Ik ben vrij, als de wind die kraakt
Я свободен наяву, а не во сне = Ik ben vrij, uit mijn slaap ontwaakt


Yellow Vests

Gele Hesjes bieden inspiratie voor vernieuwing van Nederland

Een reactie plaatsen

Het Franse volk is Nederland te hulp geschoten. Nederland is mentaal het minst vrije land van Europa. We mogen weder onze burgemeester, noch de bestuurder van onze provincie kiezen, noch het staatshoofd, laat staan het hoofd van het openbaar ministerie dat in Nederland een monopolie op strafvervolging heeft. En we lijken dat normaal te vinden.

Frankrijk strijdt voor het Europa van vrije volkeren. De Gele Hesjes hebben hun opdracht vervuld. Zij zijn de confrontatie aangegaan met de draak van de fiscale en politiële EU-dictatuur.

De EU-dictatuur reageerde met nieuwe granaten, waarin TNT zit verwerkt en met bevelen om met flashballs op hoofdhoogte te schieten, met afgerukte handen en uitgeschoten oogballen tot gevolg.

De Gele Hesjes hebben moedig het voorbeeld gegeven aan andere Europese lidstaten. De beweging heeft zich daarom verspreid naar andere landen, met name België, waar de regering ten val kwam nadat zij tegen de wil van de meerderheid van het volk in op 19 december 2018 in Marrakech het Global Compact on Migration tekende dat de deur openzette voor ongebreidelde immigratie van arme naar rijke landen in de nabije toekomst.

De protesten hebben navolging gekregen in een tiental Europese landen en daarbuiten, tot in Taiwan toe. Verspreid over de wereld trekken burgers het symbool van het gele hesje aan en verzetten zich tegen fiscale, politieke en politiële willekeur van overheden. Werklozen in Irak, boeren in Polen, ingenieurs in Pakistan en zelfs een advocaat in Egypte die gelijk voor 14 dagen vastgezet werd, alleen al wegens het publiekelijk dragen van het gele vest als teken van solidariteit met de anti-autoritaire opstand in Frankrijk.

In Nederland trok de politie een Nederlandse vlag uit de handen van een bejaarde demonstrant, omdat er bij demonstraties geen stokken gedragen mogen worden.. Hoe symbolisch wilt u het hebben?

De opstand van het Franse volk is spontaan en zuiver. De Gele Hesjes vormen slechts het zichtbare deel van de natie, die hen met 70% steunt. Zij geven uitdrukking aan de algemene onvrede over het fiscale, economische en internationale beleid van de afgelopen decennia.

De drijfveren van de opstand zijn even gevarieerd, als authentiek. Het is niet mogelijk die als extreem-links of extreem-rechts te kwalificeren. Men is tegen genetisch gemanipuleerd voedsel, tegen verplichte vaccinaties, tegen grote banken, tegen belastingkorting voor rijken en accijnsverhoging op primaire en secundaire levensbehoeftes van de armen, tegen misbruik van het representatieve stelsel door lobby’s, tegen het fiscaal uitpersen van de middenklasse (de helft van alle flitspalen in Frankrijk is vernield), tegen de middeleeuwse afpersing van reizigers door middel van tolwegen die geëxploiteerd worden door steenrijke zakenlui als Alain Minc, bestuursvoorzitter van de Sanef Group en de beschermheer van Emanuel Macron.

Men is dus vóór biologisch voedsel, vóór vrije keuze van geneeswijze, vóór kleine banken die dicht bij het volk staan, vóór vermindering van belasting op arbeid en vóór het behoud van de eigen verdiensten, vóór solidariteit met de minder bedeelden die de laatste week van de maand rood staan (waar Franse banken krankzinnige kosten voor in rekening brengen), vóór bewegingsvrijheid binnen het land en vóór directe democratie.

De opstand is in feite een strijd voor méér democratie en méér vrijheid. Frankrijk wordt sinds de Franse Revolutie van 1789 in feite geregeerd door een financiële oligarchie. Het volk leeft in een schijndemocratie. Het mag stemmen op een persoon, maar dus niet op het beleid. Die persoon voert dan een aantal jaren een bepaald beleid, maar laat zich tussentijds beïnvloeden door allerlei lobby’s van grote bedrijven en financiële instellingen, alsmede door invloedrijke personen die hem tijdens zijn campagne en zijn carrière hebben geholpen.

Daardoor is in feite een oligarchie ontstaan. Een klein aantal partijen, bedrijven en netwerken aan de top bepaalt 90% van het reilen en zeilen van het land. Het volk is effectief van besluitvorming buitengesloten.

Het volk is echter wijs geworden. Het is toeschouwer geweest van een aantal ontwikkelingen – massa-immigratie, overdracht van soevereiniteit aan de EU, participatie aan buitenlandse oorlogen, voortgaande centralisering en uitbreiding van de macht van de overheid, fusies van locale overheden – waar het van tevoren niet om gevraagd heeft, die het nooit gewild heeft en die voorkomen hadden kunnen worden.

Het begint te beseffen dat de financiële, politieke en media-elite vrees koestert voor de eigen bevolking, met name voor het opkomende verlangen van het volk naar vrijheid en zelfbeschikking. Het vermoedt dat de steun voor massa-immigratie en overdracht van soevereiniteit van het land naar anonieme, ongekozen bureaucraten in Brussel bedoeld zijn om interne democratisering te voorkomen.

Migratie is goed, maar te veel migratie creëert spanningen tussen de nieuwkomers en de oude bevolking.

En waarom uitsluitend migratie uit Afrika en islamitische landen? In een context van islamitisch terrorisme? De 1 miljoen Portugezen in Frankrijk zijn succesvol geïntegreerd, maar een deel van de immigranten uit met name Afrika is buitengesloten, zowel fysiek, als sociaal. Zij zijn afgegleden naar criminaliteit en geradicaliseerd.

Zou de stelling van Bat Ye’or (בת יאור) dan toch kloppen, dat immigratie uit islamitische landen – in ruil voor olie – prioriteit heeft gekregen boven immigratie uit andere landen?

Is financiële steun van de VS voor Israel en van de EU voor de Palestijnse zaak niet een voorbeeld van dialectiek in het buitenlands beleid? Net zoals de grotendeels kunstmatig tegenstellingen van de Koude Oorlog? Of de kunstmatige tegenstellingen tussen ‘links’ en ‘rechts’ in de naoorlogse Europese binnenlandse politiek?

Waarom is links in Nederland niet tegen de monarchie en waarom strijdt rechts niet voor vrijheid van onderwijs?

Waarom laten mainstream politieke partijen bepaalde legitieme standpunten uit hun programma’s, waardoor die terechtkomen bij extreem-linkse of extreem-rechtse partijen?

Waarom hebben tenminste drie Nederlandse landelijke dagbladen de afgelopen herfst binnen hetzelfde tijdsbestek geprobeerd om pedofiele relaties geaccepteerd te maken, terwijl de meerderheid van de Nederlandse bevolking walgt van praktiserende pedofielen?

Democratie betekent dat het volk beslist. Het volk moet dus kunnen beslissen over het beleid dat gevoerd wordt. Daarvoor moet het direct op beleid kunnen stemmen, bijvoorbeeld via het instrument van het burgerinitiatief.

Het Franse volk heeft dat eindelijk begrepen en is in beweging gekomen.

Dat strekt tot groot voordeel van Nederland. Het Nederlandse volk kan nu in alle rust de hervormingen uit het programma van de Gele Hesjes selecteren die het kan gebruiken. Het kan een begin maken met de vreedzame de-fiscalisering en democratisering van de samenleving.

Wij moeten het voorbeeld van de Fransen volgen. Nederland heeft de kans om zichzelf te reinigen van corruptie, compliciteit en chantabiliteit, de drie beginselen die de elite van onze elite samenbinden.

Het is niet nodig hen actief te vervolgen. Het volstaat om het land tijdig en passend te hervormen. Een stille revolutie is altijd te verkiezen boven een gewapende strijd, zoals die in Frankrijk is begonnen.